Drodzy rodzice, prosimy śledzić kolejne terminy
w postępowaniu rekrutacyjnym.

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TABLICY OGŁOSZEŃ W BUDYNKU PRZEDSZKOLA NR 5
ORAZ NA STRONIE INTERNETOWEJ P5 W ZAKŁADCE REKRUTACJA

Rekrutacja będzie odbywać się jak co roku drogą elektroniczną.

Drodzy Rodzice,

Dzięki Państwa pomocy przedszkole zebrało 375,94 zł na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Bardzo Dziękujemy za wsparcie:)

Przerwa wakacyjna w przedszkolach/oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych w 2023 roku.

Bardzo prosimy Państwa o zapoznanie się z dokumentem dotyczącym przerwy wakacyjnej oraz terminów pracy poszczególnych placówek na terenie Gminy Pszczyna. Dokument znajduje się w poniższym linku:

Radosnych świąt Bożego Narodzenia,

Rychłego spełnienia każdego marzenia,

ciepła, wiary i życzliwości
 

                       życzą pracownicy Przedszkola nr 5

W listopadzie został przeprowadzony przedszkolny konkurs grupowy na plakat "Moja ulubiona książka". Wszystkie prace zostały docenione, a wykonawcy nagrodzeni :) A poniżej na zdjęciach efekty wspólnej pracy:

W ramach zapoczątkowanej w 2018 roku akcji „Niepodległa do Hymnu”, Polacy śpiewają hymn w Narodowe Święto Niepodległości. Nasze Przedszkole już piąty raz bierze udział w tej akcji i w czwartek 10 listopada o godz.11.11 wszystkie przedszkolaki ubrane odświętnie wspólnie odśpiewały Hymn Polski Mazurka Dąbrowskiego.

15 października został rozstrzygnięty przedszkolny konkurs "Jesienne latawce" organizowany przez panie Klaudię Biegier i Weronikę Dudę. W konkursie wzięło udział ponad 30 przedszkolaków, którzy ze wsparciem swoich rodziców przygotowali piękne i pomysłowe prace. Po długiej naradzie jury wybrano najciekawsze latawce i nagrodzone zostały następujące osoby:

I miejsce: Tadeusz Kaczmarek (Tygryski)
II miejsce: Gabriela Wiera (Pszczółki)
III miejsce:Kacper Pastuszka (Tygryski)

Dodatkowo przyznano trzy wyróżnienia, które otrzymali Adam Płuciennik (Kotki), Oliwia Stanieczek (Misie), Alan Slesiona (Misie).

Serdecznie gratulujemy zwycięzcom, a wszystkim biorącym udział w konkursie dziekujemy za wspólną zabawę!

Dyrektor Przedszkola nr 5 w Pszczynie w porozumieniu z Radą Rodziców proszą o dokonanie wpłat na Komitet Rodzicielski.

Ustalona składka 40 zł.

Składka na drugie dziecko 20 zł.

Pieniądze zostaną wykorzystane na imprezy i uroczystości związane z Dniem Dziecka i Piknikiem Rodzinnym w bieżącym roku szkolnym.

Tytuł przelewu: imię i nazwisko przedszkolaka; grupa.

Nr konta bankowego, na które należy wpłacać składki:

69 8448 0004 0038 8241 3000 0001

ODRUCHY PIERWOTNE

Czyli kilka ważnych informacji o podstawowych odruchach…

ATOS, STOS, TOB, MORO

To odruchy, które powstają w życiu płodowym i umożliwiają pierwszą aktywność ruchową, którą dziecko będzie rozwijać przez najbliższe lata. W ten sposób pełnią funkcję przystosowawczą, jednak kiedy są obecne po ukończeniu pierwszego roku życia negatywnie wpływają na funkcjonowanie dziecka…. 

CZĘŚĆ PIERWSZA

ASYMETRYCZNY TONICZNY ODRUCH SZYJNY-ATOS

Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny pojawia się w 18 tygodniu życia płodowego dziecka, jest w pełni obecny w trakcie porodu, powinien zostać zintegrowany do 6 miesiąca życia dziecka.

ATOS ( Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny) jeszcze za życia płodowego wspomaga ruchy płodu (kopanie ) , ponadto rozwija ruchy jednostronne, wpływa na rozwój napięcia mięśniowego i połączeń nerwowych , stymuluje układ przedsionkowy. W czasie porodu ułatwia noworodkowi wejść w kanał rodny.

Polega on na tym, że kiedy dziecko odwraca głowę na bok, to równocześnie powoduje to wyprostowanie ręki i nogi po tej stronie, w którą zwróciła się głowa i zgięcie kończyn po przeciwnej stronie. W czasie życia płodowego odruch ten rozwija ruchy kopania i poruszania się dziecka w łonie matki, rozwija tonus mięśniowy i stymuluje układ przedsionkowy.

Przypisuje mu się też ważną rolę w rozwoju koordynacji ruchowo-wzrokowej, co umożliwi w przyszłości dziecku dotykanie przedmiotów pod kontrolą wzroku.

Kiedy ATOS spełni swoje zadanie powinien być wygaszony. Jeżeli przetrwa dłużej niż 6 miesięcy lub pozostanie w formie szczątkowej, to może utrudniać wykonywanie naprzemiennych ruchów kończyn.

W pierwszych miesiącach życia Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny:

- Zapewnia przepływ powietrza niemowlęciu leżącemu na brzuchu

- Wpływa na kształtowanie się koordynacji ręka-oko i poczucia odległości ( na długość ramienia)

- Dziecko doświadcza naprzemiennego obciążania stron ciała

Jeżeli Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny się nie „ wygasi” ( nie zintegruje):

- Powoduje trudności z przekraczaniem linii środkowej ciała

- Integrację dwustronną, co u niemowlęcia utrudnia przekładanie zabawki z ręki do ręki, manipulację zabawkami, prawidłowe obroty, raczkowanie i równowagę podczas nauki chodu

ATOS stwarza niewidzialną barierę na linii środkowej, nie pozwalając jej przekroczyć. Dziecko będzie wykonywało zadanie posługując się na raz tylko jedną połowa ciała, co zaburza koordynację obustronną, utrudnia przekraczanie ręką linii środkowej ciała.

Podczas pracy przy stoliku, dziecko z przetrwałym ATOS-em, przyjmuje nieprawidłową pozycję siedzącą, może układać kartkę tylko po stronie ręki piszącej, najczęściej pod kątem. Kiedy dziecko chce spojrzeć na dłoń, którą pisze, chce równocześnie wyprostować palce- dlatego aby utrzymać długopis w dłoni musi się bardziej nad tym skoncentrować co spowalnia proces uczenia się. Przyczynia się to również wyrabiania sobie nieprawidłowego chwytu pisarskiego.

Przetrwały ATOS zaburza też :

- Koordynację ręka-oko i integrację przedsionka z innymi zmysłami,

- Może powodować nie wykształcenie się dominacji stron- nieustalona lub skrzyżowana lateralizacja- wahanie w ruchach, -Zaburzać pracę oczu i wodzenie wzrokiem w linii poziomej ( przekraczanie płynne linii środkowej), co negatywnie wpływa na płynność czytania i pisania,

- Dziecko może mieć problem z wypowiadaniem myśli na piśmie, mieć brzydkie pismo, a ilość i jakość pisma może być zaburzona,

- Wpływa na przyjmowanie nieprawidłowej postawy podczas pisania ( ustawianie się bokiem do blatu, lub przechylanie na stronę potyliczną),ustawianie kartki pod kątem,

- Zaburza równowagę u dziecka uczącego się chodzić

- Może powodować zaburzenia wzrokowo percepcyjne, szczególnie z symetrycznymi reprezentacjami figur,

- Zaburzać równowagę przy ruchach głowy,

- Powodować ruchy jednostronne podczas chodzenia, skakania.

Źródło - https://positive-therapy.pl/2021/11/14/czym-jest-atos-i-stos/

Bibliografia:

Zbigniew Przyrowski „ Integracja Sensoryczna Wprowadzenie do teorii, diagnozy i terapii”.

Jagna Czochańska „Badanie i ocena neurorozwojowa niemowląt i noworodków”.

Opracowała

Katarzyna Gębczyk

PŁATNOŚĆ SKŁADKI – PROSIMY O WPŁACANIE SKŁADEK ZA UBEZPIECZENIE PRZEDSZKOLAKÓW ZGODNIE Z PONIŻSZYMI DANYMI DO 30.09.2022

KWOTA 56,00 ZŁ

Carbo Asecura S.A. ul. Żorska 10; 43-200 Pszczyna. Numer konta: 56 1090 1652 0000 0001 4504 9932
Tytuł przelewu: imię i nazwisko przedszkolaka; grupa; Przedszkole nr 5 Pszczyna

Uwaga! Jeśli rodzic będzie dokonywał wpłaty za więcej niż jedno dziecko, prosimy w tytule przelewu wpisać dane wszystkich dzieci, za które opłacana jest składka.

Informacje o ubezpieczeniu i druki do pobrania znajdują się w zakładce MENU/DO POBRANIA

Serdecznie zapraszamy wszystkich rodziców na zebrania organizacyjne w nowym roku przedszkolnym 2022/2023 według następującego harmonogramu:

22.08.2022r. godzina 16.00  TYGRYSKI

22.08.2022r. godzina 16.30 SÓWKI

23.08.2022r. godzina 16.00 MYSZKI

23.08.2022r. godzina 16.30 PSZCZÓŁKI

24.08.2022r. godzina 16.00 KOTKI

24.08.2022r. godzina 16.30 MISIE

„ Coś z niczego” to akcja, którą przeprowadziliśmy w naszym przedszkolu w ostatnich dwóch tygodniach maja. Polegała ona na wykonaniu przedmiotów użytku codziennego, zabawek, zwierzątek, biżuterii itp. z wykorzystaniem surowców wtórnych, których w naszych domach na pewno nie brakuje.
W ten sposób chcieliśmy zwrócić uwagę na możliwość  powtórnego zastosowania odpadów, nadania im „drugiego życia”. Akcja cieszyła się niemałym powodzeniem. Wszystkim dzieciom i rodzicom, którzy włączyli się do wspólnego wykonania ciekawych i oryginalnych prac, bardzo dziękujemy!

Informujemy, że nasze przedszkole pełni dyżur wakacyjny w sierpniu. Zapisy od dnia 30.05.2022 r. do 17.06.2022 r. 

23 kwietnia w hali POSiR odbyła się XIII Pszczyńska Olimpiada Przedszkolaków pod patronatem Burmistrza Pszczyny. Nasze przedszkole reprezentowały dwie grupy starszaków przygotowywane do tego sportowego wydarzenia przez panie: Magdalenę Bocheńską i Magdalenę Foltyn (grupa Pszczółki) oraz Gabrielę Franc i Lucynę Nocoń ( grupa Tygryski). Nasze najstarsze przedszkolaki pod opieką swoich pań oraz przy ogromnym dopingu ze strony rodziców wywalczyły podium dla Przedszkola nr  5 zdobywając II miejsce. Serdecznie gratulujemy dzieciom, wychowawczyniom i rodzicom!

22 kwietnia w Dzień Ziemi w naszym przedszkolu odbył się finał konkursu "Drugie życie odpadów" - pokaz mody ekologicznej. Bardzo dziękujemy Rodzicom i dzieciom za wielkie zaangażowanie i gratulujemy wspaniałych pomysłów! Na więcej informacji i zdjęć zapraszamy na podstronę Z życia przedszkola z-zycia-przedszkola-20212022

21 kwietnia dzieci ze wszystkich grup wzięły udział w wystawie klocków Lego przygotowanej w grupie Misiów. Organizatorem tej wystawy i właścicielem wspaniałej kolekcji był tato Tadzia, pan Piotr Kaczmarek. Jak łatwo się domyślić, wystawa wzbudziła wielkie zainteresowanie i zachwyt przedszkolaków, które z ogromnym zaciekawieniem oglądały wszystkie pracochłonnie zbudowane eksponaty. Na pewno stały się również inspiracją do własnych eksperymentów konstrukcyjnych…

Bardzo dziękujemy wszystkim Rodzicom, którzy odpowiedzieli na Akcję „Plecaczek” -  przekazując starannie przygotowane plecaczki. Plecaczki zostały przekazane przez odpowiednie organizacje dzieciom ukraińskim  przybywającym  na polską granicę.
Serdecznie dziękujemy za zaangażowanie i okazane serce!

                                                                          Dyrekcja Przedszkola oraz Rada Rodziców

Składamy serdeczne podziękowanie za pomoc i wsparcie materialne dla ofiar konfliktu w Ukrainie.

Dzięki Waszemu zaangażowaniu i dobrej woli udowadniamy, że jesteśmy wrażliwi na potrzeby społeczne.

Doceniamy Wasze zaangażowanie oraz ofiarność.

Z całego serca dziękujemy.
 

Pracownicy Przedszkola nr 5

Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie...

Rolą rodziców i opiekunów jest tłumaczenie dzieciom otaczającej je rzeczywistości. Dotyczy to także wydarzeń trudnych, bolesnych i tragicznych. W idealnym świecie nikt nie musi wyjaśniać dziecku, czym jest wojna. Jednak nasz świat nie jest idealny.

W związku z informacjami o wojnie dzieci odczuwają to samo, co dorośli: bezradność, smutek, szok, strach, złość, rozpacz, współczucie, zagubienie i inne emocje, które mogą towarzyszyć tej sytuacji. Jednak o ile dorośli zdążyli w ciągu życia wypracować strategie radzenia sobie z lękiem i kryzysowymi wydarzeniami, o tyle dzieci potrzebują ich wsparcia, żeby zrozumieć i oswoić swoje myśli i uczucia oraz nauczyć się sztuki radzenia sobie z nimi.

Obecna sytuacja wymaga od rodziców, nauczycieli i innych osób sprawujących opiekę nad dziećmi podejmowania rozmów na bardzo trudne tematy, rozmów adekwatnych do wieku dzieci i ich wiedzy. Działania wojenne będą skupiać uwagę dzieci i młodzieży, tak jak każdego z nas. Niejasne, niesprawdzone informacje z mediów mogą prowadzić do niepewności i dezinformacji, a w konsekwencji – do nasilania się strachu o siebie i bliskie osoby. Dlatego jest niezwykle ważne, aby nie unikać tematu wojny, znaleźć przestrzeń do rozmowy o tym, co się dzieje w Ukrainie, o tym, co to dla nas oznacza i do jakich konsekwencji może prowadzić.

Jak zatem opisać dziecku czy nastolatkowi rzeczywistość, która nie mieści się w paradygmacie bezpiecznego świata? W jaki sposób przekazywać informacje o wojnie toczącej się za granicą tak, by jednocześnie chronić wrażliwość i zdrowie psychiczne dziecka?

Dopasowanie komunikatu do wieku dziecka

Najważniejszą zasadą jest mówienie dzieciom prawdy. Również o tym, że w Ukrainie wybuchła wojna. Oczywiście język, którym komunikujemy się z dzieckiem, rozmawiając o wojnie, powinien być dostosowany do jego wieku oraz do możliwości rozumienia otaczającego świata, a przede wszystkim – odnosić się do faktów, na które jest ono emocjonalnie i poznawczo gotowe.

Dzieciom uczęszczającym do żłobka oraz w wieku wczesnoprzedszkolnym nie ma potrzeby o wojnie zbyt wiele mówić. Niewiele zrozumieją z takiej rozmowy, więc nie warto ich niepokoić.

W przypadku starszych dzieci warto dawkować informacje i przekazywać tylko te sprawdzone, których jesteśmy pewni na 100 procent. Im dziecko jest starsze, tym odpowiedzi rodziców i opiekunów mogą być bardziej szczegółowe. Jeśli rodzice mają wątpliwość, czy dziecko jest odpowiednio dojrzałe do rozmowy, to warto wybadać, co już wie na ten temat, jakie obrazy kojarzą mu się ze słowem „wojna”, jak sobie ją wyobraża, i na tej podstawie przekazywać informacje.

Uczniowie ze starszych klas szkoły podstawowej i ze szkół ponadpodstawowych orientują się już z lekcji historii, czym są wojny. Trzeba też uwzględnić fakt, że za sprawą dostępu do portali internetowych i social mediów uzyskują często wiadomości nierzetelne i wprowadzające niepotrzebną panikę. Podczas rozmowy z nastolatkiem warto sprawdzić, jakimi informacjami już dysponuje, i zapewnić, że jeśli będzie potrzebował wsparcia i rozmowy, to zawsze może się do rodzica zwrócić.

Niezależnie od wieku dziecka należy skupiać się na tym, co dzieje się tu i teraz, nie katastrofizować i nie wybiegać za daleko w przyszłość. Z kolei, jeżeli istnieje obawa, że dane informacje są za trudne dla dziecka, można na jego pytania odpowiedzieć na bardziej ogólnym poziomie.

Komunikaty odpowiednie dla dzieci w każdym wieku:

• W Ukrainie rozpoczęła się wojna. To znaczy, że prezydent Rosji podjął decyzję o ataku na Ukrainę. Ludzie z Ukrainy walczą i jest to niebezpieczne. Martwimy się o nich.
• Ludzie rozmawiają o wojnie w Ukrainie, martwią się o ludzi, którzy tam mieszkają, smucą się i złoszczą, bo wojna jest zła.
• Chcemy pomóc Ukrainie i w związku z tym odbywają się teraz zbiórki pieniędzy, odzieży czy innych potrzebnych rzeczy dla ludzi z tych terenów. Możemy się włączyć w pomaganie.
• Chcę, żebyś wiedział, że chcę, byś o tym ze mną rozmawiał i pytał mnie, o wszystko, o co potrzebujesz zapytać.
• Boję się, ale już mniej, bo wiem, co zrobimy, żeby być bezpieczni. Mogę ci o tym opowiedzieć.
• Widzę, że się boisz. Kiedy słyszymy o wojnie, czujemy strach, bo nasz umysł odczytuje te słowa jako zagrożenie i wysyła nam o tym sygnał. To zrozumiałe. Też tak mam.
• Martwisz się o babcię swojej przyjaciółki, mieszkającą tam, gdzie jest wojna. Rozumiem to. Jestem przy tobie.
• Widzę twój niepokój i strach. Wiem, że to skutek czegoś trudnego.
• Widzę, że jesteś przestraszony. Może porozmawiamy o tym, co cię zaniepokoiło?
• Widzę, że w ostatnim czasie jesteś często zamyślony. Mam wrażenie, że coś cię męczy.

Czego nie robić?

• Nie unikajmy, nie bagatelizujmy tego tematu. Nie chowajmy głowy w piasek. Nie udawajmy, że nic się nie dzieje. Dzieci są uważnymi obserwatorami, słyszą rozmowy dorosłych, więc trzeba je przez to przeprowadzić i wspierać. Dzieci i nastolatki oglądają telewizję i mają dostęp do informacji z internetu. Ukrywanie przed nimi prawdy może doprowadzić jedynie do spadku zaufania do dorosłych i zwiększenia poziomu niepokoju. Dziecko poczuje, że rozmowa jest zbyt przerażająca, i zacznie się bać jeszcze silniej, a po wszelkie informacje zacznie sięgać do kolegów i mediów społecznościowych.
• Nie okłamujmy dziecka, gdy zapyta, czy trwa wojna. Lepiej, jeśli usłyszy tę informację od życzliwych, wspierających dorosłych, podaną w formie dostosowanej do jego wrażliwości, niż zostanie nią zaatakowane w przypadkowy, brutalny sposób w mediach społecznościowych, telewizji lub otrzyma ją od podobnie przerażonych jak ono samo rówieśników.
• Nie epatujmy drastycznymi, brutalnymi informacjami. Dzieci powinny dowiedzieć się, że toczy się wojna, ale nie muszą stykać się z jej najbardziej wstrząsającymi, krwawymi szczegółami.
• Nie należy dzieci zastraszać ani podsycać i tak już silnego stresu. Odpowiadając na dziecięce pytania, nie wybiegajmy naprzód, nie snujmy czarnych scenariuszy. Po podaniu podstawowych informacji po prostu uważnie słuchajmy dziecka. Będzie pytało o to, co jest w stanie przyswoić i udźwignąć.
• Unikajmy przy dzieciach komunikatów nasilających lęk. Na przykład: „Zaczną od Ukrainy, a potem przyjdą do Polski”, „To dopiero początek. Wybuchnie trzecia wojna światowa”. Nie wiemy, jak rozwinie się sytuacja. Dla dzieci i tak to, co jest, to bardzo dużo. Nie dokładajmy dodatkowych strachów.
• Postarajmy się nie oglądać i nie słuchać przy dzieciach relacji z wojennych wydarzeń, nie pokazujmy im dramatycznych zdjęć. Nie włączajmy telewizyjnych kanałów informacyjnych przy dziecku. W aucie ustawmy radio nadające wyłącznie muzykę. Dziecko nie musi wiedzieć, ile osób dziś zostało rannych i ile zginęło. Dziecięca wyobraźnia czerpie ze zgromadzonych danych i obrazów. Dla dziecka słowo „wojna” nie musi oznaczać płonących lub zburzonych domów, zmasakrowanych i zakrwawionych ciał. Te drastyczne obrazy nie muszą do dzieci (zwłaszcza najmłodszych) trafić, dzięki czemu nie zapiszą się w ich głowach.
• Rodzice i opiekunowie mogą uznać, że powinni przekazać swoim dzieciom wszystkie fakty i informować je na bieżąco o sytuacji na wojnie. Nie ma takiej konieczności, gdyż przez nadmiar obciążających informacji dzieci mogą poczuć się przytłoczone i przebodźcowane.
• To, co się dzieje z dorosłymi, wpływa na dzieci. Spróbujcie przy dzieciach zachować spokój. Nie chodzi o to, by udawać, że nic się nie dzieje. Zachować spokój to znaczy rozmawiać bez wpadania w panikę, która prowadzi do potęgowania napięcia i w efekcie – do nieracjonalnych zachowań.

Podsumowanie

Każdy potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Dziecko, nastolatek, rodzic, nauczyciel.
To podstawowa potrzeba każdego człowieka, umiejscawiana na samym dole piramidy potrzeb zaraz po potrzebach fizjologicznych. Informacje o wojnie mogą ją znacząco naruszyć. Dlatego tak istotne jest, by szczególnie teraz zatroszczyć się o poczucie bezpieczeństwa. Dorośli mogą wspierać dzieci w tym obszarze, opiekując się zarówno sferą poznawczą, poprzez rozmowy i dostarczanie informacji w sposób uwzględniający wiek, wrażliwość i możliwość rozumienia młodych ludzi, jak i sferą emocjonalną, przez udzielanie im wsparcia, dawanie akceptacji dla ich przeżyć i emocji, a także zapewnianie bliskości i życzliwej obecności.

                                                                                                                                             Źródło Nowa Era